Jakie są rodzaje konkurencji we freedivingu? Poznaj dyscypliny freedivingu (+rekordy) – Deepspot
freediving

Jakie są rodzaje konkurencji we freedivingu? Poznaj dyscypliny freedivingu (+rekordy)

Freediving, czyli tzw. wolne nurkowanie, to nurkowanie na wstrzymanym oddechu, bez akwalungu. Długość zanurzenia osoby nurkującej tą metodą zależy przede wszystkim od umiejętności bezpiecznego wstrzymywania oddechu. Kluczem do satysfakcjonującego uprawiania freedivingu są więc ćwiczenia oddechowe oraz trenowanie efektywnego zanurzania i wynurzania. Freediving można uprawiać w ramach różnych dyscyplin, przeznaczonych dla nurków o różnym stopniu zaawansowania. Poznaj konkurencje freedivingu dla nurków, którzy chcą rozwijać swoje umiejętności nurkowe, brać udział w rozmaitych zawodach i… bić rekordy!

Freediving – najważniejsze zasady

Freediverzy nurkują bez akwalungu, czyli bez sprzętu służącego do oddychania pod wodą. Nie oznacza to jednak, że schodzą pod wodę bez jakiegokolwiek sprzętu! Podczas uprawiania freedivingu używa się: masek i okularów (chronią oczy i umożliwiają podziwiania podwodnego świata), pianek lub skór pływackich (chronią ciało nurka przed wychłodzeniem), płetw (zwiększają mobilność nurka) oraz balastu (umożliwiają skuteczne zarządzanie głębokością zanurzenia).

Od 1991 roku działa AIDA International (International Association for the Development of Apnea)
 – międzynarodowa federacja zrzeszająca narodowe federacje nurków na wstrzymanym oddechu. Do głównych zadań AIDA International należy opracowywanie standardów edukacji i bezpieczeństwa w zakresie nurkowania metodą freedivingu oraz organizacja zawodów międzynarodowych i udoskonalanie regulacji konkurencji sportowych. Freedivingiem zajmują się również inne organizacje, m.in. CMAS, ale AIDA jest dominująca, a jej standardy najszerzej stosowane. 

Freediving można uprawiać rekreacyjnie, delektując się ciszą i pięknem podwodnego świata – ta technika często porównywana jest do medytacji. Jeśli jednak szukasz wrażeń i chcesz aktywnie rozwijać swoje umiejętności – poznaj konkurencje sportowe freedivingu. 

Konkurencje freedivingu – dyscypliny dla freediverów

Freediving dzieli się na dwie podstawowe kategorie: freediving basenowy (apnea swimming – pływanie na bezdechu) i freediving głębokościowy (określany również freedivingiem właściwym lub prawdziwym). Każda dyscyplina ma swoje regulacje i zasady. Bez względu jednak na konkurencję – po każdym zanurzeniu, w ciągu 15 sekund od wynurzenia, nurkowie zobowiązani są do wykonania protokołu powierzchniowego:

  • Zdjęcie ekwipunku / sprzętu z twarzy – maska, okularki i nose-clip
  • Wyraźne pokazanie znaku OK i potwierdzenie werbalne: I’m ok
  • Oczekiwanie na werdykt sędziego (do 30 sekund) – bez ponownego zanurzenia ust w wodzie.

Utrata przytomności (blackout) oraz objawy lung squeeze każdorazowo dyskwalifikują nurka. 

Freediving basenowy

Nurkowanie na wstrzymanym oddechu warto zacząć od maksymalnie bezpiecznych, w pełni kontrolowanych warunków. Właśnie dlatego basen jest miejscem, w którym większość nurków zaczyna swoją przygodę z freedivingiem, a gdy już opanują podstawy – zaczynają rozwijać swoje umiejętności w ramach dwóch dyscyplin basenowych: statyki (STA) i dynamiki (DYN i DNF).

Statyka (STA) – statyczne wstrzymywanie oddechu. Konkurencja polega na położeniu się na wodzie w bezruchu, z zanurzonymi drogami oddechowymi i wstrzymaniu oddechu na jak najdłuższy czas. Ta z pozoru łatwa dyscyplina wymaga od nurka ogromnej siły woli, umiejętności skutecznego odcięcia się od rzeczywistości, wyciszenia i skupienia na zadaniu.

Dynamika (DYN – dynamika w płetwach, DYN Bifins – dynamika w płetwach podwójnych, DNF – dynamika bez płetw) – dynamiczne wstrzymywanie oddechu. Konkurencja polega na pokonaniu jak największego dystansu na wstrzymanym oddechu. Ta dyscyplina wymaga od nurka doskonałej kondycji fizycznej oraz opanowania techniki pływania w jak najwyższym stopniu (odpowiednio: z płetwami lub bez płetw).

Freediving głębokościowy

Freediving głębokościowy polega na osiągnięciu jak największej głębokości. Konkurencja może odbywać się w jednej z kilku kategorii:

  • stały balast (CWT – z płetwami, CWT Bifins – z podwójnymi płetwami, CNF – bez płetw) – zanurzanie się i wynurzanie nurek realizuje o własnych siłach na jak największą głębokość, ze stałym balastem, którego nie może odrzucić w trakcie próby; dozwolone jest jednokrotne złapanie za linę w celu zakończenia zanurzania i rozpoczęcia wynurzania;
  • zmienny balast (VWT) – nurek zanurza się z balastem (maksymalny ciężar: 30 kg), który po osiągnięciu docelowej / jak największej głębokości zostawia i wynurza się o własnych siłach; nurek może korzystać z płetw, monopłetwy i/lub liny;
  • free immersion (FIM) – nurkowanie bez płetw i ze stałym balastem (bez możliwości zmiany obciążenia podczas nurkowania), nurek pokonuje drogę w dół i w górę korzystając z liny, sposób zanurzania (głową w dół lub nogami w dół) jest dowolny;
  • no limits (NLT) – nurkowanie polegające na dotarciu na jak największą głębokość w dowolny sposób, w tej konkurencji wykorzystywane są m.in. windy (do szybkiego zanurzania się, prędkość zanurzania najczęściej przekracza 2m/s) oraz balony z powietrzem czy dmuchane kamizelki (do ekspresowego wynurzania się); ze względu na ogromne prędkości wynurzania się – nurkowanie metodą NLT związane jest z wysokim ryzykiem nabawienia się choroby dekompresyjnej, wymaga od nurka doświadczenia i umiejętności efektywnego wyrównywania ciśnienia. 

Rekordy freedivingu

Każdego roku setki zawodników przygotowuje się do bicia rekordów. Jednak aktualne rekordy i lata ich ustanowienia wyraźnie pokazują, że dyscypliny freedivingu są ekstremalnie wymagające, a już osiągnięte rezultaty często trudne do pobicia. 

Aktualne rekordy dla poszczególnych konkurencji freedivingu:

  • STA: 11 min 54 sec – Branko Petrovic (SRB, 2014);9 min 02 sec – Natalia Molchanova (RUS, 2013)
  • DYN: 300 m – Giorgos PANAGIOTAKIS (GRE, 2016), Mateusz Malina (POL, 2016); 237 m – 
    Natalia Molchanova (RUS, 2014)
  • CWT: 129 m – Alexey Molchanov (RUS, 2017); 104 m – Alessia Zecchini (IT, 2017)
  • VWT: 146 m – Stavros Kastrinakis (GRE, 2015); 130 m -Nanja Van Den Broek (NLD, 2015)
  • FIM: 124 m – William TRUBRIDGE (NZL, 2016); 92 m – Jeanine GRASMEIJER (NL. 2016) 
  • NLT: 214 m – Herbert NITSCH (AUT, 2007); 160 m – Tanya STREETER (USA, 2002). 
Zamknij